GMP مخفف (Good Manufacturing Practices) و به معنای “روش های خوب ساخت” است که از جمله استاندارد های پیش نیازی در برقراری سیستم های بهداشتی مدرن مانند HACCP و ISO 22000 محسوب می گردد. مبانی GMP با تمرکز بر سا ختارهای محیطی و نیز لوازم وتجهیزات مورد استفاده در فرآوری غذا، دارو و مواد افزودنی، راهکارهای عملی مناسبی را در ارتباط ویژه با نوع فرآوری و به منظور رسیدن به یک زیر ساخت مناسب ارائه می دهد. اصول GMP می تواند به عنوان ابزار پایش در ارزیابی سطح بهداشتی زیر ساخت های مرتبط با فرآوری محصول در سازمان های فعال در حیطه مواد غذایی، دارویی مواد افزودنی به کار گرفته شود.
عملیات تولید خوب یا (GMP) Good Manufacturing Practice بخشی از سامانه تضمین کیفیت است که اطمینان می دهد محصول به صورت یکنواخت و مناسب براساس استانداردهای کیفی تولید شده و مورد کنترل قرار گرفته است.
کمیسیون اروپاییEC 2003 ” “، GMP را چنین تعریف می کند:
“GMP ” : بخشی از سامانه ی تضمین کیفیت است که اطمینان می دهد محصول به صورت یکنواخت و دائم مطابق با استاندارد های کیفیت مربوطه تولید شده و تحت کنترل قرار گرفته است.
GMP بیان کننده اصول کلی برای تامین زیرساخت ها و شرایطی است که به ایجاد یک محصول سالم و مناسب می پردازد این اصول شامل موارد زیر است:
- انتخاب محل مناسب برای تولید
- طراحی و ایجاد ساختمانهای مناسب برای تولید محصولی سالم و بهداشتی
- طراحی مناسب فرآیندهای تولید
- انتخاب ماشین آلات مناسب و بهداشتی برای تولید
- طراحی و اجرای تاسیسات مناسب برای تولید
- تعیین و تامین تجهیزات پشتیبانی مناسب
- شرایط مناسب پرسنل تولید
پنج عنصر اصلی که GMP به دنبال آن است:
1- سلامت محصول: محصول فارغ از اثرات جانبی نامطلوب و ناشناخته برای مصرف کنندگان باشد.
2- شناسنامه محصول: که مشخص می کند محصول دقیقاً همانی است که در برچسب محصول عنوان شده است و این با مستندات کامل قابل اثبات است.
3- تاثیرگذاری مناسب محصول: مقدار مناسب ماده فعال داروئی در طول مدت زمان عمر قفسه ای محصول
4- خلوص محصول: عدم آلودگی های شیمیائی، میکروبی یا صدمات فیزیکی
5- کیفیت محصول: در برآورده ساختن الزامات قانونی و نیازمندی های مصرف کنندگان و نیز ساخت یکنواخت محصول
